3: Accijns op wijn

Bij wijn importeren en verkopen komt heel wat kijken, meer dan je zo op het eerste oog zou denken als je een lekker glas wijn inschenkt. Het is niet voor niets dat veel kleine wijnimporteurs er na één of twee jaar alweer mee stoppen. We beschrijven hier telkens een aspect van het importeurschap. 

Oplichters?!
Accijnsen. Zucht ... Eén Europese markt zonder grenzen? Nou, niet voor alcoholhoudende dranken zoals wijn! Ten eerste moet je als importeur een officiële vergunning hebben om accijnsgoederen te mogen ontvangen. Om daar maar mee te beginnen: toen we nog maar net begonnen waren, werden wij bij ons thuis opgeschrikt door 2 vervaarlijk uitziende douanebeambten met veel epauletten op hun schouders. Onze buren dachten hierdoor dat wij de Nederlandse staat aan het oplichten waren, de douanemannen dachten dat helaas ook. Zij hadden een krantenartikel over ons gelezen, konden onze vergunning niet in hun systeem vinden en dachten een mooie vangst binnen te halen aan illegaal geïmporteerde wijn zonder accijnsbetalingen. Gelukkig hadden we alles keurig op orde en na het bekijken van een rijtje ordners dropen ze mompelend af. Wat bleek: de minst ervaren heer had verkeerd gezocht in zijn systeem …

Staaltje ambtenarij
Bij wijntransport moet de bodega in een internationaal elektronisch systeem aangifte doen van de verzonden wijnen met vermelding van o.a. type wijn, alcoholpercentage, hoeveelheid liters en - ja echt - het kenteken van de eerste (vracht)auto die de wijn komt ophalen bij de bodega. Een mooi staaltje ambtenarij, want onderweg naar Nederland wordt de wijn soms meermalen overgeladen in een andere vrachtauto zonder dat de douane daar weet van heeft. Sommige bodega’s laten de aangifte doen door een zogeheten gestor en dat gebeurt nog weleens een weekje later als-ie het druk heeft. Als de wijnen binnen zijn, moeten wij in hetzelfde systeem een bericht van ontvangst insturen. Dat moet binnen 5 werkdagen, maar soms is de aanmelding vanuit de bodega dan nog niet eens binnen. Een eerlijke datum vermelden geeft een foutmelding, dus dan maar jokken.

De opgave moeten we eerst napluizen en corrigeren, want vaak klopt er iets niet. Zo zijn er bijvoorbeeld bodega’s die in het hokje van het aantal liters het aantal flessen invullen (van 0,75 l). Of ze vergeten een bepaalde wijn aan te melden die wel verstuurd is. Of er staat een wijn op die niet bij de zending zit. Maken we meermalen per jaar mee.

Eén Europa?
Dan volgt onze officiële opgave van de accijnzen aan de Nederlandse douane via hun website. Een rekenhulp geeft de douane niet, dus je moet zelf maar berekenen hoeveel hectoliter 624 flessen zijn, deels van 0,75 l en soms deels van 0,5 l. En vervolgens wat je moet betalen. De betaling moet binnen 24 uur, anders volgt een boete. Ter info: per fles wijn betalen wij als importeur ongeveer € 0,80 accijns en dus ook de consument. In België is dat beduidend minder, in o.a. Duitsland nihil. Tot zover één Europa ...

Toegegeven, het systeem is redelijk waterdicht, maar ook bureaucratisch en bewerkelijk en absoluut niet onze hobby! Vandaar dat commerciële bureaus soms wel 100 euro per pallet rekenen voor de accijnsaangifte als je dit niet zelf wilt doen. Al snel 15-25 cent per fles … Maar over de kosten van een fles wijn een volgende keer meer. 

Wil je hulp of informatie over zelf importeren van wijn? Granada Wijnen kan je daar over adviseren en heeft dat al bij meerdere wijnimporteurs in de dop gedaan. Bel of mail ons gerust. Wij rekenen hiervoor 15 euro ex BTW per kwartier (minimum 1 uur).